Perú en Bolivia
Door: arjenbuenosaires
Blijf op de hoogte en volg Arjen
31 Oktober 2011 | Argentinië, Buenos Aires
Buenos días!
Hierbij een verslag(je) over de maand oktober!
Begin oktober heb ik met twee jongens uit mijn klas een trip naar Bolivia en Peru gemaakt. Deze jongens heetten Wolfgang en Laszlo, waarbij vooral die eerste naam de nationaliteit van deze twee jongens verraadt. Het was dus weer eens 2-1 voor de Duitsers en de geschiedenis bleek zich weer te herhalen. Echter, Wolfgang zou pas later in de week aansluiten en dus ging ik eerst met Laszlo op weg naar Peru. Eenmaal aangekomen in Cuzco zijn we naar ons hostel genaamd ‘Loki’ gegaan. Ook dit bleek weer een partyhostel te zijn. Dit hostel zat vooral vol met Engelsen en Australiërs (met opvallend veel rode hoofden en neuzen) en deze zorgden voor een leuke sfeer in de tent. Omdat Wolfgang pas later in de week zou aansluiten, zijn Laszlo en ik eerst per bus naar Bolivia gegaan. We stopten in Copacabana (in Bolivia, niet Brazilië) en hebben de boot genomen naar Isla del Sol (Eiland van de Zon), waar volgens de Inca’s de zon is geboren. Daarom zijn er op dit eiland ook een aantal Inca-ruïnes te vinden, waaronder een zonnetempel. Daarnaast biedt dit eiland ook erg mooie uitzichten over het Titicaca-meer, het grootste meer van Zuid-Amerika. Dit klinkt misschien een beetje sentimenteel, maar het is erg indrukwekkend hoever je over dit meer kunt kijken en niks anders ‘hoort’ dan de stilte. Tot zover de poëet in mij. Dit eiland bevond zich op een hoogte van ongeveer 4000 meter boven zeeniveau, dus dit was tamelijk hoog. Op de top van dit eiland bevond zich ook het restaurant ‘Las Velas’ (vertaling: de kaarsen) en dit restaurant had geen elektriciteit. Het gevolg hiervan was dat je ontzettend lang moest wachten op je eten, maar dan had je wel wat en het was het wachten dan ook meer dan waard. Tijdens het diner zijn we ook aan de praat geraakt met een Spaans stelletje, dat een reis door Zuid-Amerika aan het maken was en waarschijnlijk een bezoekje brengt aan Buenos Aires.
Toen we weer teruggingen naar Peru hebben we ook een bezoekje aan de ‘Islas Flotantes’ (de drijvende eilanden) gebracht. Enkele inheemse stammen wonen op deze eilanden en zij zijn dan ook een ware toeristische trekpleister. Ondanks hun vrij primitieve bestaan, weten ze wel degelijk iets van commercie af, want eenmaal bij aankomst op het eiland word je na een kijkje in hun woonsituatie te hebben genomen al vrij snel naar hun ‘marktje’ geleid. En dan gaat het al snel van: ‘zo, ik heb je mijn huis laten zien en nu moet jij eigenlijk hier iets tegenover stellen door iets te kopen’. Nu snap ik wel dat die mensen (moeten) leven van de commercie, maar door dit op deze manier te brengen wordt de bewondering voor het volk toch iets minder. Maar al met al is het natuurlijk erg indrukwekkend hoe die mensen (kunnen) leven.
Bij terugkomst op het vaste land zijn we, voordat we teruggingen naar Cuzco, even wat gaan eten in een kiprestaurantje dicht bij het busstation. (Met ‘we’ bedoel ik overigens Laszlo, twee Australiërs die we waren tegengekomen en ondergetekende) Op het eerste gezicht zag dit restaurant er niet verkeerd uit. Nadat we onze keuze gemaakt hadden, kregen we ineens (ongevraagd) een bord soep voorgeschoteld. Zeer vriendelijk dachten we eerst, totdat we in de soep wat onderdelen van een kip zagen en een echte kippenpoot voorbij zagen drijven. Dat is dus niet een lekker mals kippetje die we in de supermarkten in Nederland halen, maar een levensechte ‘driepotige kippenpoot’. Toch maar laten staan, want dat zag er niet heel culinair uitdagend uit en bij velen was de eetlust al weg. Uiteindelijk was ook het hoofdmenu niet echt om over naar huis te schrijven en alle aanwezigen aan tafel voelden zich die avond of de volgende dag niet helemaal (…)lekker.
Op deze dag kwam ook Wolfgang in Cuzco aan en die dag daarop begonnen we onze reis naar Choquequirao, dat ook wel bekend staat als het tweede Machu Picchu. Op Choquequirao zijn vele indrukwekkende Inca-ruïnes te vinden en daarnaast heb je een geweldig uitzicht over de vallei en de bergen. Het lag helemaal in de wolken toen we aankwamen, maar toen het later optrok was het uitzicht schitterend.
Choquequirao is onder de toeristen niet echt bekend, want men kent vooral Machu Picchu, maar het is zonder meer de moeite waard.
Enkele dagen later was het tijd voor Machu Picchu zelf en deze werd afgelegd vanaf ‘Aguas Calientes’, een klein stadje dat bol staat van de vele restaurants en barretjes. Eenmaal aangekomen bleek dat ons hostel in Aguas Calientes (dat ‘heet water’ betekent) geen warme douches te hebben, dus de naam van de stad kwam helaas niet overeen met de werkelijkheid, maar voor de rest was het erg goed toeven daar. De volgende ochtend stonden we om 4.00 uur op om vanaf 4.30 uur de tocht naar Machu Picchu te maken, want om zes uur zouden de poorten al opengaan. En ook Machu Picchu was zeer indrukwekkend. Onze gids (Jean) vertelde uitgebreid over de geschiedenis van het Inca-rijk en de ontdekking van Machu Picchu. Het is overigens wel nuttig om een gids erbij te hebben, want op deze manier kom je veel over de vele bouwwerken te weten. Zonder gids is het denk ik toch minder, want dan loop je langs heel veel stenen en weet je de achterliggende betekenis er niet van. Dankzij deze gids kregen we een beetje inzicht in de manier van leven van de Inca’s, hoe ze hun watertoevoer hadden geregeld en dat ze veel aandacht besteedden aan astrologie. Daarnaast hadden we ook nog een ticket voor de Huayna Picchu, de bergtop die nog wat hoger ligt en ook een erg indrukwekkend uitzicht bood. Uiteraard werd deze dag afgesloten met een stempel van Machu Picchu in het paspoort. Lekker toeristisch, maar toch leuk om te hebben. Hiermee eindigden we onze Latijns-Amerikaanse trip en ik moet zeggen dat dit echt supervet was om dit allemaal met eigen ogen te zien en dit maakte mijn uitwisseling wel compleet. Je ziet verschillende (primitieve) culturen, indrukwekkende landschappen, uitzichten en je krijgt te zien hoe die culturen leven of hebben geleefd (zie foto’s).
Enkele dagen later waren we weer terug in Buenos Aires en in diezelfde week won president Christina Fernández Kirchner zoals verwacht de verkiezingen en kreeg ze haar tweede termijn. Het is opmerkelijk dat in tegenstelling tot Nederland in Argentinië de opkomst vele malen hoger is. Dit heeft te maken met het feit dat stemmen hier verplicht is en tot hoge boetes leidt als dit wordt nagelaten. Ook ben ik, ter gelegenheid van de verjaardag van één van de UvA- studenten die ook in BA studeert, afgelopen week naar de Buena Vista Social Club geweest. Een groep Cubaanse zangers en muzikanten (op leeftijd) vermaakte 2,5 uur lang het Argentijnse publiek en dit was ook erg leuk om eens mee te maken.
Tot slot, eind november eindigt mijn semester hier alweer en dan heb ik nog ongeveer 2 weken voordat ik weer terugga naar Nederland. Ik houd jullie op de hoogte!
Met een hartelijke groet uit het warme en zonovergoten Buenos Aires,
Arjen
Hierbij een verslag(je) over de maand oktober!
Begin oktober heb ik met twee jongens uit mijn klas een trip naar Bolivia en Peru gemaakt. Deze jongens heetten Wolfgang en Laszlo, waarbij vooral die eerste naam de nationaliteit van deze twee jongens verraadt. Het was dus weer eens 2-1 voor de Duitsers en de geschiedenis bleek zich weer te herhalen. Echter, Wolfgang zou pas later in de week aansluiten en dus ging ik eerst met Laszlo op weg naar Peru. Eenmaal aangekomen in Cuzco zijn we naar ons hostel genaamd ‘Loki’ gegaan. Ook dit bleek weer een partyhostel te zijn. Dit hostel zat vooral vol met Engelsen en Australiërs (met opvallend veel rode hoofden en neuzen) en deze zorgden voor een leuke sfeer in de tent. Omdat Wolfgang pas later in de week zou aansluiten, zijn Laszlo en ik eerst per bus naar Bolivia gegaan. We stopten in Copacabana (in Bolivia, niet Brazilië) en hebben de boot genomen naar Isla del Sol (Eiland van de Zon), waar volgens de Inca’s de zon is geboren. Daarom zijn er op dit eiland ook een aantal Inca-ruïnes te vinden, waaronder een zonnetempel. Daarnaast biedt dit eiland ook erg mooie uitzichten over het Titicaca-meer, het grootste meer van Zuid-Amerika. Dit klinkt misschien een beetje sentimenteel, maar het is erg indrukwekkend hoever je over dit meer kunt kijken en niks anders ‘hoort’ dan de stilte. Tot zover de poëet in mij. Dit eiland bevond zich op een hoogte van ongeveer 4000 meter boven zeeniveau, dus dit was tamelijk hoog. Op de top van dit eiland bevond zich ook het restaurant ‘Las Velas’ (vertaling: de kaarsen) en dit restaurant had geen elektriciteit. Het gevolg hiervan was dat je ontzettend lang moest wachten op je eten, maar dan had je wel wat en het was het wachten dan ook meer dan waard. Tijdens het diner zijn we ook aan de praat geraakt met een Spaans stelletje, dat een reis door Zuid-Amerika aan het maken was en waarschijnlijk een bezoekje brengt aan Buenos Aires.
Toen we weer teruggingen naar Peru hebben we ook een bezoekje aan de ‘Islas Flotantes’ (de drijvende eilanden) gebracht. Enkele inheemse stammen wonen op deze eilanden en zij zijn dan ook een ware toeristische trekpleister. Ondanks hun vrij primitieve bestaan, weten ze wel degelijk iets van commercie af, want eenmaal bij aankomst op het eiland word je na een kijkje in hun woonsituatie te hebben genomen al vrij snel naar hun ‘marktje’ geleid. En dan gaat het al snel van: ‘zo, ik heb je mijn huis laten zien en nu moet jij eigenlijk hier iets tegenover stellen door iets te kopen’. Nu snap ik wel dat die mensen (moeten) leven van de commercie, maar door dit op deze manier te brengen wordt de bewondering voor het volk toch iets minder. Maar al met al is het natuurlijk erg indrukwekkend hoe die mensen (kunnen) leven.
Bij terugkomst op het vaste land zijn we, voordat we teruggingen naar Cuzco, even wat gaan eten in een kiprestaurantje dicht bij het busstation. (Met ‘we’ bedoel ik overigens Laszlo, twee Australiërs die we waren tegengekomen en ondergetekende) Op het eerste gezicht zag dit restaurant er niet verkeerd uit. Nadat we onze keuze gemaakt hadden, kregen we ineens (ongevraagd) een bord soep voorgeschoteld. Zeer vriendelijk dachten we eerst, totdat we in de soep wat onderdelen van een kip zagen en een echte kippenpoot voorbij zagen drijven. Dat is dus niet een lekker mals kippetje die we in de supermarkten in Nederland halen, maar een levensechte ‘driepotige kippenpoot’. Toch maar laten staan, want dat zag er niet heel culinair uitdagend uit en bij velen was de eetlust al weg. Uiteindelijk was ook het hoofdmenu niet echt om over naar huis te schrijven en alle aanwezigen aan tafel voelden zich die avond of de volgende dag niet helemaal (…)lekker.
Op deze dag kwam ook Wolfgang in Cuzco aan en die dag daarop begonnen we onze reis naar Choquequirao, dat ook wel bekend staat als het tweede Machu Picchu. Op Choquequirao zijn vele indrukwekkende Inca-ruïnes te vinden en daarnaast heb je een geweldig uitzicht over de vallei en de bergen. Het lag helemaal in de wolken toen we aankwamen, maar toen het later optrok was het uitzicht schitterend.
Choquequirao is onder de toeristen niet echt bekend, want men kent vooral Machu Picchu, maar het is zonder meer de moeite waard.
Enkele dagen later was het tijd voor Machu Picchu zelf en deze werd afgelegd vanaf ‘Aguas Calientes’, een klein stadje dat bol staat van de vele restaurants en barretjes. Eenmaal aangekomen bleek dat ons hostel in Aguas Calientes (dat ‘heet water’ betekent) geen warme douches te hebben, dus de naam van de stad kwam helaas niet overeen met de werkelijkheid, maar voor de rest was het erg goed toeven daar. De volgende ochtend stonden we om 4.00 uur op om vanaf 4.30 uur de tocht naar Machu Picchu te maken, want om zes uur zouden de poorten al opengaan. En ook Machu Picchu was zeer indrukwekkend. Onze gids (Jean) vertelde uitgebreid over de geschiedenis van het Inca-rijk en de ontdekking van Machu Picchu. Het is overigens wel nuttig om een gids erbij te hebben, want op deze manier kom je veel over de vele bouwwerken te weten. Zonder gids is het denk ik toch minder, want dan loop je langs heel veel stenen en weet je de achterliggende betekenis er niet van. Dankzij deze gids kregen we een beetje inzicht in de manier van leven van de Inca’s, hoe ze hun watertoevoer hadden geregeld en dat ze veel aandacht besteedden aan astrologie. Daarnaast hadden we ook nog een ticket voor de Huayna Picchu, de bergtop die nog wat hoger ligt en ook een erg indrukwekkend uitzicht bood. Uiteraard werd deze dag afgesloten met een stempel van Machu Picchu in het paspoort. Lekker toeristisch, maar toch leuk om te hebben. Hiermee eindigden we onze Latijns-Amerikaanse trip en ik moet zeggen dat dit echt supervet was om dit allemaal met eigen ogen te zien en dit maakte mijn uitwisseling wel compleet. Je ziet verschillende (primitieve) culturen, indrukwekkende landschappen, uitzichten en je krijgt te zien hoe die culturen leven of hebben geleefd (zie foto’s).
Enkele dagen later waren we weer terug in Buenos Aires en in diezelfde week won president Christina Fernández Kirchner zoals verwacht de verkiezingen en kreeg ze haar tweede termijn. Het is opmerkelijk dat in tegenstelling tot Nederland in Argentinië de opkomst vele malen hoger is. Dit heeft te maken met het feit dat stemmen hier verplicht is en tot hoge boetes leidt als dit wordt nagelaten. Ook ben ik, ter gelegenheid van de verjaardag van één van de UvA- studenten die ook in BA studeert, afgelopen week naar de Buena Vista Social Club geweest. Een groep Cubaanse zangers en muzikanten (op leeftijd) vermaakte 2,5 uur lang het Argentijnse publiek en dit was ook erg leuk om eens mee te maken.
Tot slot, eind november eindigt mijn semester hier alweer en dan heb ik nog ongeveer 2 weken voordat ik weer terugga naar Nederland. Ik houd jullie op de hoogte!
Met een hartelijke groet uit het warme en zonovergoten Buenos Aires,
Arjen
-
31 Oktober 2011 - 17:35
Noor:
Leuk om te lezen wat je meemaakt! Het zit er al bijna weer op dan voor jou!? Heb je je vakken gehaald?
Een lieve groet uit Suriname :-) -
31 Oktober 2011 - 18:48
Nienke:
Lieve Arjen,
Wat een mooi verhaal weer! Klinkt prachtig, ik zou het graag zelf eens zien. Ik moest vandaag nog aan je kip avontuur denken toen ik bijna bedorven kipfilet op mijn Hollandse bruine boterham deed. Zo zie je maar weer het verschil tussen BA en het burgerlijke NL ;-)
Have fun de komende weken en ik wil al bijna zeggen; tot gauw!
Xx Nienke -
31 Oktober 2011 - 23:28
Maarten:
Vind ik leuk! Vind ik heel erg leuk! Goed verhaal....
Geniet van je laatste weken!
Groet Maarten -
02 November 2011 - 08:24
Lien:
Wauw wat een te gekke foto's en een mooi verhaal! Geniet!
Liefs, Lineke -
03 November 2011 - 09:42
Anne:
Wat een mooie foto's weer Arjen! Geniet nog van de laatste weken ;) -
04 November 2011 - 11:07
Lennart:
Lekker bezig kerel! -
09 November 2011 - 15:15
Menno:
Tja, culturen (de inca's dus) die geloven dat de zon op een eiland in een meer geboren zou zijn verdienen het ook om nu een ruïne te zijn ;)
Goed verhaal! Mooie avonturen!
Groeten Menno -
23 November 2011 - 21:13
Theo:
Ook nu weer een mooi verslag en bijbehorende foto`s. Veel succes toegewenst. -
16 December 2011 - 16:08
Tante Joke:
Dag Arjen,
Nog even een berichtje uit Ede.
Gaat alles goed met je Arjen? Het schiet nu wel op he. Maandag hopelijk weer thuis. Dan is het avontuur weer voorbij. ha ha. Ik vind het wel een beetje sneu dat je volgende week 2 tentamens hebt. Nog bedankt voor je mailtjes. De groetjes van oom Arnold en tot snel. Daaaag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
